چرا دانشگاهیان؟
«دست برداریم از این کارهای جناحی و حزبی. این جناح آن جناح، راست و چپ. بس است یک مقدار به فکر مردم باشیم. مقداری به فکر کشور و آینده باشیم ...

چرا دانشگاه خاموش است؟ چرا استادان خاموشند؟ ما شهامت سقراط‌وار را می‌خواهیم. از چه می‌ترسید؟ چرا یک کار بزرگ بین‌المللی انجام می‌شود استادان دانشگاه خصوصی برای رییس‌جمهوری نامه می‌نویسند. چرا نمی‌آیند حرف بزنند و صحبت کنند؟. لااقل این توافق ژنو اولین گشایش برای دانشگاه و برای پول دانشجوها بود.

فقط یک عده معدود که از جای معدود تغذیه می‌شوند. آنها باید حرف بزنند. آنها هم البته حرف بزنند اشکال ندارد، نقد کنند اشکال ندارد، چرا یک عده کم‌سواد بیایند حرف بزنند؟ استادان دانشمند ما بزرگان دانشگاه ما خصوصی چرا حرف می‌زنند و نمی‌آیند در میدان؟

آینده تاریخ بر ما نمی‌بخشد. ما یک رسالت بسیار سنگینی بر دوش داریم چرا وقتی ما یک قدم برمی‌داریم صهیونیست‌ها شب و روز داد و فریاد می‌زنند و عصبانی‌اند. چرا برخی از کشورهایی که از لحاظ جغرافیایی همسایه ما هستند و نزدیک ما هستند همه جا داد می‌زنند و فریاد می‌زنند. معلوم است که کار بزرگی صورت گرفت. معلوم است اقدام مهمی صورت گرفته است. این اقدام از آثار دانشگاه است. آنهایی که در مذاکره حرف می‌زنند تربیت شده دانشگاه‌ها هستند. آنهایی که امروز تصمیم می‌گیرند، تربیت‌ شده دانشگاه‌ها هستند. چرا نمی‌آییم در جامعه؟ چرا وصل نمی‌شویم به دریای خروشان مردم؟»

سخنان حجه الاسلام دکتر حسن روحانی  _   ۱۳۹۲/۱۱/۰۵


چرا نخبگان؟

«یكى از كارهاى مهم نخبگان و خواص، تبيين است؛ حقائق را بدون تعصب روشن كنند؛ بدون حاكميت تعلقات جناحى و گروهى و بر دل آن گوينده. اينها مضر است. جناح و اينها را بايد كنار گذاشت، بايد حقيقت را فهميد.»

«رسا بگوئيد، روشن بگوئيد، مبيَّن بگوئيد؛ اما آنچه را كه ميفهميد بگوئيد؛ هيچ انتظار نيست _حق هم نيست كه انتظار باشد_ كسى بر خلاف فهميده‌‌‌‌‌‌‌ى خودش حرف بزند. سعى هم بكنيد كه آنچه كه فهميديد درست باشد.»

«صد بار ما سؤال كرديم؛ نه در مجامع عمومى، نخير، به شكلى كه قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهى نميكنند؟ در جلسات خصوصى ميگويند ما اعتراف ميكنيم كه تقلب اتفاق نيفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نيفتاده بود، چرا كشور را دچار اين ضايعات كرديد؟ چرا براى كشور هزينه درست كرديد؟ اگر خداى متعال به اين ملت كمك نميكرد، گروه‌هاى مردم به جان هم مى‌افتادند، ميدانيد چه اتفاقى مى‌افتاد؟ مى‌بينيد امروز در كشورهاى منطقه، آنجاهائى كه گروه‌هاى مردم مقابل هم قرار ميگيرند، چه اتفاقى دارد مى‌افتد؟ كشور را لب يك چنين پرتگاهى بردند.»

سخنان آیت الله خامنه ای _ ۱۳۸۸/۰۵/۰۵ و  ۱۳۸۸/۰۶/۱۴ و ۱۳۹۲/۰۵/۰۶